Osmanlı Ocağına dikkat

Sevgili dostlar, bugün sizlerle, "Skin dreak işler" dosya isimli ve "Ben yandım eller yanmasın" temalı bir hikayeyi paylaşacağım. Aslında bunu, anılarımız kısmında yazmayı düşünüyordum. Fakat M.Ali Sade üstadın orada paylaştığı anılar, o kadar nezih ve öğreticiydi ki, orayı olduğu gibi tertemiz bırakıp burada yazmayı tercih ettim. Neyse gelelim mevzuuya.

Her şey bir toz bulutuyla başlamıştı. Yok durun biraz, fazla mı baştan oldu, sardıralım hemen. Eveet, 14.12.2011 Çarşamba günü saat 08.00, mesaiye yetişmek için evden biraz erken çıkmış olduğumu farkettim. Sabahki yoğunluktan dolayı park yeri bulmakta zorlanınca aklıma parlak bir fikir geldi. Neden biraz deniz kenarına gidip bir bankta oturmasaydım değil mi? Hem biraz vakit geçirir hem de deniz havası alırdım. Hava da güzel olunca biraz oturmak üzere bir bank seçtim ve başladım denizi doya doya seyretmeye. Biraz sonra "Neden şöyle güzel bir kahve keyfi de yapmıyorum ki" dedim. Arkadaş niye diyorsun, bilmiyor musun sen bir çok merakının kötü bir resimle bittiğini? Olacak ya. Hemen Karakız'ın bagajından kahve setini çıkardım. Onu da şöyle arzedeyim. Güzel, küçük bir deri çantaya, bahse konu olan ve piyasada Osmanlı ocağı ismiyle müsemma o naneyi ve kahve yapmak için lüzumlu diğer edevatı yerleştirmiş ve kullanıma hazır hale getirmiştim. Onu çıkarıp bankın üzerinde başladım kahvemi hazırlamaya. Outdoor soyadımız ya. 7 dakikada hazır olan kahve, yarım saat sonra rüzgarın etkisiyle baktım ki hala soğuk. Evde bu seti açık hava şartlarına göre revize etmek üzere tekrar bagaja attım. Keşke orada kalsaymış.
Malesef asıl hikayemiz buradan sonra başlıyor. İş dönüşü akşam evde, hazır odada yalnızken şununla biraz uğraşayım dedim. Aylak bakkalın merak ettiği gramaj misali, bir süre uğraştıktan ve gerekli modifikasyonu da yaptıktan sonra denemeye koyuldum. Üzerine koyduğum sehpayı biraz kaldırarak ateşle cezve arasındaki mesafenin ayarını yapacağım sırada gayri ihtiyari bir şekilde kendime doğru eğince, yanan Reşo kutusu
( o da ne demekse) üzerindeki metal kaşıklıktan yaptığım ve kızgın haldeki ızgara, kızgın cezve ve içindeki deneme amaçlı koyulmuş su, takımı bozmadan tekmili birden kucağıma düştü. Üzerimde de sadece penye bir şort olduğu halde, birdenbire alevtopuna döndüm haliyle. O nalet şey nasıl da inatla yanıyor, sönmek bilmiyor. Koltuğun üzerinde can havliyle üstümü başımı temizlemeye çalışırken, yanarak iyice sıvılaşmış yakıt minderlere, koltuğun kenarına ve oradan da halıya bulaşarak ortalığı fener alayına çevirdi. Bir yandan balkonda kapıyı kapatarak iş yapmakta olan eşime bağırıyor bir yandan da ortalıktaki ateşleri söndürmeye çalışıyordum. Biraz sonra bacağımın nedense biraz fazla ısındığını farkedince hemen oraya baktım ve renksiz bir alevin dizimden altını kaplamış olduğunu gördüm. Bu sefer de etrafı bırakıp bacağımı söndürmeye giriştim. O da nafileydi. Fırının içinde cısırdamakta olan milföy hamuru gibi, etim kaynamaya başlamıştı. En sonunda artık başka bir şey bulamayınca yanan minderi ayağıma vurup söndürmeyi denedim. Oldu, oldu da etrafa baktığımdaki manzara. Yanmış bir koltuk, tüten minderler ve evdeki üçüncü gününde yer yer yanık desenler oluşturmuş bir halı ile beraber yanık bir vaziyetteydim. Oda ayrılık temalı arabesk kliplerin fonuna, bacağımsa merdiven altı işletmelerin çakma solaryumzedelerinin rengine dönmüştü. Meğerse kollar da yanmış ama bacağın yanında oralar, başarısız bir epilasyon girişimi modunda kaldığından kayda değer bulmadım. Hemen banyoya koşup soğuk suya tuttum. En çok içimi acıtan şey ise benim gibi çocukluğu ateş, barut, mangal ve kibrit gibi materyalin içinde geçmiş birisinin böyle bir dikkatsizlik yapmasıydı tabi. Daha sonra gittiğim acil serviste 2. derece yanık müjdesini de elime alarak eve döndüm. Soranlara duyurumdur, evinizde o mendebur şeyden varsa hemen atın arkadaş. Sönmüyor haberiniz ola. Öyle eline kolonya döküp de "bak yanıyor gördün mü" diyerek sallayıp söndürürüm konu başlıklı etkinliğe müsait bir madde değil yani. Olay her ne kadar kedinin yara zannettiği bir durumla başlasa da, yara bir simit büyüklüğünde olabiliyor böyle. Aslında resmini de çektim ama sonradan da, böyle saygıdeğer bir forumu, adli tıp kitabındaki resimlere döndürmemek adına vazgeçtim.
Efendim tekraren benim durumum tüm dostlara ibret olsun diyor, evinizdeki bu tür materyali süratle tahliye etmenizi şiddetle tavsiye ediyorum. Şu kremleri unutmadan bir süreyim yine aranızda olacağım. Saygılarımla...

Sayın hocam geçmiş olsun. Vallahi tam keyif adamısınız,imreniyorum.Ama arada böyle kazalar oluyor. Umarım ağrısız ve sızısız şekilde atlatırsınız.

Teşekkür ediyorum dostum. Oluyor işte ne yapalım. Aslında ehemmiyet arzeden, kahveden çok onun seremonisiydi, lakin sonu acı bitti. Ben iyisi mi yine şu soğuk içecek kısmından yürüyeyim bari.

Çok geçmiş olsun, daha beteri de olabilirmiş,Allah korumuş.Siz en iyisi bu aralar soğuklardan devam edin.

Geçmiş olsun. Ama alem adamsınız, tatsız bir kaza ancak bu kadar hoş anlatılabilirdi. Tekrar geçmiş olsun soğuk içeceklerden ayrılmayın, en fazla boğaz şişmesi yaparlar. Kalın sağlıcakla

Eksik olmayın arkadaşlar, bir süre soğuklardan devam edeceğiz artık. Dostların muhabbeti biraz olsun dindiriyor bu sızıyı.

Öncelikle başınıza gelen talihsiz kaza için geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum.
Çocukluğundan beri ateşim ve buna yarayan alet edevatın içinde olan birisi olarak nasıl bu kadar dikkatsiz davranırım demişsiniz de...
Lütfen hiç üzülmeyin kızmayın kendinize bu konuda. Verdiğim linki izleyin ve asıl görevi ateşi söndürmek olan itfayecinin yaptığı işe bakarak kendi yaptığınızın ne kadar doğal olduğunu farkedin.
https://www.youtube.com/watch?v=u_DvmUsj-Tk

Tabi birisinin yanmasına gülünemez ama bu videoyu izlediğim zaman kndimi gülmeden tutamıyorum...

itfaiyecilerin yanması nedense bana da çok komik geldi

Geçmiş olsun hocam, yanıklarınız en kısa zamanda iyileşir inşallah.

Üstad,büyük geçmiş olsun.

geçmiş olsun hocam

Gecmis olsun

Gecmis olsun.

Bende gecmis olsun dileklerimi iletmek isterim, görünmez kaza dedikleri bu olsa gerek.......aklima eskiden basinimizi mesgul eden mangal kazalari aklima geldi.

vidyodaki memurumuzda yilin sakari secilmeye aday biri....

Teşekkür ediyorum arkadaşlar ilginize. O melun kahve takımını da bozup, cep saatleri ve tamir takımına tahsis etmeyi düşünüyorum zaten. Aksi takdirde fazla ateşli olabiliyor. Yeni fotoğraf ve daha serin anılarda görüşmek dileğiyle...

Ben bu konuyu yeni fark ettim, büyük geçmiş olsun parabellum .

Geçmiş olsun üstad.

Üstad büyük geçmiş olsun.

Değerli dostlarım tekrar teşekkür ediyor, böyle kazaların hiç yaşanmamasını diliyorum, saygılarımla...

Hocam geçmiş olsun.

Çok geçmiş olsun