Gözden sonra mideler de doysun

Aha sen şimdi Tokat kebabına burun kıvırıp Manisa köftesini pardon kebabını mı beğendin yani ?
O patlıcan ağlar be

Patlican denilen sebze zaten hic bir faydasi olmayan bir sebze, aglarsa aglasin.
abi kategoriler farkli, simdi sana sorayim, raki mi? tercih edersin sarap mi? ikisininde yeri ayri degilmi? bazi yerde o gider, bazi yerde digeri. Tokat kebabini elbette seviyorum, lakin Manisa kebabi bana göre daha günlük bir yemek ve benim damak zevkime daha cok hitap ediyor.
neyse aciktim, simdi gidiyorum, 50 km yol gidip yemek yapacagim daha.

aha patlıcana laf edilmiş patlıcan candır..hatta biz ona balcan deriz ki en güzeli birecikte yetişir... en kutsanmışından bir sebzedir.yan bakan çarpılır..

Tamam, tamam lafımızı geri aldık.

mustafasuren demiş ki:

Sevgili Hakan bu konuda başlık açılacak zaten lezzet durakları diye . orda herkes beğendiği lezetleri ve mekanları burada paylaşak ....

Valla süper olur, okey derim. Hem de böylece birgün, bakarsınız bir yerde yemekte de buluşulabilir. Tanışmış oluruz hep birlikte.

[quote="ertay"]


Hakan bey,
Sivas'a müteaddit defalar gitmis olmakla birlikte, her gidisimde de mutlaka konaklardim, acemi askerligimide Sivas'ta yapmis olmama ragmen, Sivas'in köftesini sizden duydum. Hatta oradaki meshur Merkez lokantasinda yedigim köfte icin, hayatimdaki yemis oldugum en berbat köftelerden birisi idi diyebilirim.

Doğrudur dostum, ben yıllar önce gittiğimde yediğim köfteyi hatırladım, gerçekten güzeldi. Isırdığında ağzında lezzet patlaması yapan, acısının dile hafif bir kaşıntı verip boğazı kavurmadığı, sinirsiz ve tamamen ölmemiş bir köfte idi. Ondan hatırlamışım ama değişmiş demekki. Bir de Nimet abla diye bir yer vardı. Orayı methederlerdi. Şimdi ne olmuş ki acep durur mu bilinmez.


Size bir sey söyleyeyimmi, ilk fotograftaki yaninizdaki elinde sigara olan kisi var ya, esas keyif adami iste o kisi. siz güzel yemek yapabilirsiniz ama, o sahis sizden daha fazla keyif adamina benziyor.

Bir tespit bu kadar cuk olur valla. Emre, benim 20 yıldan beri tanıdığım kardeşimdir,dostumdur. Racing motosiklet işinden ava, ızgaradan silahlara, eski chevroletler'den, yanında çıtırlarla sabahlanan kumsal ateşlerine kadar, maşallah aynı Hakan abisine çekmiş.

Patlican dunyada en cok cesiti yapilan sebzelerden biridir, recelinden tursusuna, kurutulmusundan ezmesine.
Hatta Avrupada, patlican icinden, patlican havyari yapildigini ve oldukca pahali oldugunu biliyormusunuz?

Arkadaşlar, malum hafta sonu geliyor, davetler, zevkli sofralar falan. Bu kardeşinizin de bir tarif veresi geldi müsaadenizle. Bakarsınız damak tadınıza uyar, siz de yapar beni anarsınız belki. Konu başlığı av ve kümes hayvanları.
İlk tarifimiz şöyle ki, bir gün önceden bir hindi alıp porsiyonlara bölüyorsunuz. Bu parçaları, bir su bardağının 3 çeyreği kadar sıvı yağ, bir fincan elma ya da üzüm sirkesi, bir tutam tarçın, tuz, karabiber, bir çay kaşığı köri, aynı miktar kinzi, birer dal biberiye, defne yaprağı ve kekikten oluşan karışımda marine ederek, en az 24 saat istirahat ettiriyorsunuz. Hafiften de çizerseniz iyice nüfuz eder içine. Ertesi gün alıyorsunuz bu parçaları çeyrek bardak sıvı yağ ve biraz tereyağında nar gibi kızartıyorsunuz. Arkalı önlü brozlaşmalarını müteakip, bir bardak beyaz şarabın içinde açtığınız bir çorba kaşığı hardal karışımını üzerine gezdiriyorsunuz. Bunu da içine çekip bomba gibi oluyorlar tabi. Yanına da mor kısımlarına kadar temizlediğiniz kuşkonmazları, 20-25 dk kadar kaynatıp buzda soğutup tekrar 3-5 dk kadar haşlıyorsunuz. Bunun üzerine de, ayrı bir yerde çırptığınız, yumurta sarısı, süt, limon ve baharat karışımını ilave ederek fırınlıyorsunuz. İçecek olarak dömisek şarap tercih edebileceğiniz gibi, yok tatlı gelir derseniz, tanini fazla olmayan, dili çok burmayan ama ben buradayım diyebilen lezzette bir kırmızı şarabı da önerebilirim siz değerli dostlara. Kadehi eğdiğimde lal rengini kenarlarına kadar taşıyabilen, tortusuz, homojen renkte, rahatsız edici alkol kokusundan uzak, bol yağışta boğularak üzümünün tadının kaçmadığı, dilinizin arkasında ve gırtlaktan geçerken iç gıcıklayıcı meyve aromasını veren ve tüm sihriyle, yanak epitelinizi günaha davet eden bir ateşi taşısın yeter bu garibe.
Geldiiiik ikinci tarifimize. Portakallı mantarlı ördek. Şimdi, önceden söylemeliyim, bunun tek bir yapım şekli yok. Değişik uygulamalarını gördüm. Ben, bana uyanını tariflemek isterim sizlere. Orta büyüklükte, tercihen dişi (Nasıl mı anlayacağız? Yolunmamışken bakarsanız, bir sıradaki tüy yapısı erkekte ve dişide farklıdır, anlaşılır kolayca) bir ördeği alıp birkaç gün buzlukta bekletiyorsunuz. Pişireceğiniz gün alıp en az 3 saat haşlıyorsunuz. Ama mutlaka bir baş soğan ve kesilmiş havuç ile yoksa çamur kokacaktır. Defne de atarsanız tat verir biçareye. Çıktı mı alıp bıçakla çiziyoruz. Ayrı bir tavada, kızdırdığınız zeytinyağının içine bir diş sarımsağı atıp kahverengileşmeden çıkarın. Yoksa acılaşır. Yağa portakal suyu ve dilediğiniz baharatı ekleyin. Çok da abarmayın derim. Portakal suyu sütün kremaya dönmesi hesabı, karamelizasyona giderken geri çağırıp bu karışımı fırçayla ördeğimizin üzerine yedirin.Yedirin yedirin haaaah oraya da evet. Üzerine sırt kısmına da tranş portakal diliminin kenarından açıp çekin ve koyun kıvrımlıca. Kenarlara önceden tavada mantarla pişirdiğiniz ve suyuyla tatlandırdığınız arpacık soğanları da ( Kıska, tohumluk, dikmelik ) ilave edin. Doğru fırına arkadaşlar. Yanına da taneleri birbirine dargın, çataldan tel tel aşağı atlayan, tereyağının lezzet misyonunu özümsemiş, nohutla arkadaş pirinç pilavını da kalıpla yerleştirdik mi? Şarap mı? Meyve aromasız bir kırmızı, ya da beyaz et bu derseniz, adettendir beyaza takılın o zaman. Tamam mı arkadaşlar salın beni artık, lezzet duraklarına gidiyorum şimdi. Yer tarifini de orda vermeyi düşündüm. Malum, durak diyoruz mekan orda, tarif burda olsun istedim kendimce. Afiyet bal şeker olsun, yağ olmasın arkadaşlar. Buradan hepinize, ağız tadıyla yiyip yiyip kilo almadığınız, dost sohbetlerini, dostluğa bahane tatlarla renklendirdiğiniz, üzerine köpürttüğünüz damla sakızlı kahveler gibi sıcak ve hatırlı bir hafta sonu diliyor, saygılar sunuyorum.

Teşekürler parabellum..

Saatleri boşverdim burayı takip ediyorum

Daha pratik bekar isi yemek tarifi yokmu? bekar isi dedikse kalkipta menemen tarifi yazmayasin.

Diyetisyene gitim. doktor 1900 kalorilik liste verdi. sanırım bir müddet lezzet duraklarına -iştahımı açtığından dolayı- uğrayamacağım. 83ten 75e inince görüşürüz

Teşekkürler arkadaşlar katılımlarınızdan dolayı. Ben de zevkle yazıyorum köşede. Biraz daha basit ve yaza yönelik tarifler verelim bakalım buradan.

İlk aklıma gelen tavuklu patates oldu. Hem basit hem de lezzetli. Büyükçe bir tavuk göğsünü alıyoruz. Bunu suda haşlıyoruz. Pişince parmak şeklinde doğruyoruz. Yanına ayrı bir yerde haşlanmış patatesleri de ekleyip üzerlerine zeytinyağı ile açılmış hardal karışımını gezdiriyoruz. Sızma kokar derseniz riviera kullanabilirsiniz. En son taze soğan saplarından çin usulü bir süsleme de mümkün. Haydi afiyet ola.

Sayın Mustafasuren, hiçbir diyet sizi kaybettiğimize değmez. Bizi yalnız bırakmayın olur mu? Ya ben ne yapayın 98 diyor aleaaat

parabellum p08 demiş ki:

Sayın Mustafasuren, hiçbir diyet sizi kaybettiğimize değmez. Bizi yalnız bırakmayın olur mu? Ya ben ne yapayın 98 diyor aleaaat

tamam inş. öyle dediğime bakmayın burdaım yine... sağolun

Hep tavuktan mı gidiyoruz nedir ama son tavuklu tarif olacak bu merak etmeyin arkadaşlar. Tavuk şinitzel. Tavuğun sarma tabir edilen kalça şiş kısmını alıyoruz. Niye burası, çünki kemikli. Kemiğin etle birleştiği yerde hatun kişilere ait reklamlarda Kolajen deyu tabir olunan, bağ dokusu mevcut. Bu bağ dokusu, ısı ile eridiği zaman lezzetli bir jöleye dönüşüyor ve ete lezzet katıyor da ondan. Bu düzleştirilmiş etimizi alıp sarımsaklı su ile (Havanda tuzla dövdüğünüz sarımsağı oradan alırken hafif sulandırın) ovalayın. Sonra da her iki yanını una batırıp silkeleyin. Sütlü yumurtalı karışımı müteakip son dolguya batırın. Bu son dolgu, mısır unu da olur, galeta unu da olur, çekilmiş kuru ekmek de olur yada kırılmış mısır cipsi de olur. Sonra da hooop kızdırılmış yağa. Yağımız ne kadar kızmış olursa o kadar az çeker içine. Pişenleri de kapaklı borcama alıp, yanına yapacağınız makarna hazır oluncaya kadar bekletin içinde. Afiyet olsun arkadaşlar.

Şimdi de ciğer tarifi. Edirne ciğeri mi olsun , arnavut ciğeri mi? İkisi de basit. Edirne ciğerinin esprisi şudur ki. Güzel ve taze bir ciğer alıp hafif buzluğa atıp sertleştikten sonra, bıçakla pastırma gibi kesiyoruz. Çıkan filetoları unlayıp fazlasını silkeledikten sonra çok çok çok kızmış yağın içinde dakikalar içerisinde çevirip alıyoruz. Olay tamamen bu dostlar.
Arnavut da şöyle oluyor. Ciğerimizi fıdık büyüklüğünde doğrayıp unluyoruz. Kızgın yağın içine birer avuç atıyoruz.Fazla değil. Yanına isterseniz küp küp patates, isterseniz de kırmızı soğanı jülyen kesip, suyunu sıktırıp, maydanoz ve limon suyu ile servis edebiliriz. Piştikten sonra kırmızı biberi ve tuzu ciğere, sumağı da soğana ilave etmeyi unutmayın.

Forumda muthis bilgi birikimi oluyor tum bunlar,
Vay be diyesim geldi, bu saat meraklilari ayni zamanda gercek birer gurme cikti, hepsi masallah agzinin tadini biliyor.
Demek ki her sey birbirine bagli gelisen bir kultur meselesi.

Ben bu olayı şöyle değerlendiriyorum watcher, şimdi burada bahsedilen konulara bir bakalım. Zamanı öğrenmek için kolumuza taktığımız küçük makineler, tıkınma malzemesi, taşıt vasıtaları, kesme araçları, adam öldüren makineler, müzik( Kimisine göre dıngırtı), elde sallanan boncuklar, yazı aletleri, ateş yakma aparatı, resim vs. v.s.. Ne kadar basit ve bahse konu olmayacak şeyler gibi görünüyor değil mi?
Peki biz nasıl işliyoruz, bir de ona bakalım. Hem otomatik hem kurmalı işleyiş sistemlerine sahip ( Quartz diye de birşey varmış diyollaaa, ne ola ki) her biri sanat eseri yapıtlar ki taşlısından tutun titanyumuna, tourbillonundan tutun diskli saniyelisine, mekanik alarmlısından, helyum valflisine kadar , gören her zevk sahibinin aşık olacağı makineler.
Tıkınma malzemesi dediğim, itinayla bir araya getirilen, sabrın, lezzetin ve göz zevkinin mamülü görsel şenlikler değil midir?
Taşıt vasıtaları, o sihirli kıvrımlarıyla, kromajlarıyla, kuyruklarıyla yada erkeğin aklını başından alan beygir gücü ve motor sesleriyle, araba değil otomobil dediğimiz makineler değil midir?
Kesme aracı dediğimiz, zytelden tutun, ahşaba ve pirince kadar değişik malzemelerden yapılan sapları ve 440c den AUS8 e kadar yapılan teflonlu, parlak yada mat metalden yapımlarıyla ,bıçaklar ve çakılar değil midir?
Adam öldürüyor diye sevilmeyen şeyler, kültürümüze iz bırakmış, ülkemizi, yeri gelince, canımızı, malımızı, ırzımızı koruyan, çap ve markaları, kilit ve doldurma sistemleri ve meneviş boyalısından, mat siyaha ve nikelaja kadar her biri, kendine has terminolojik bilime konu olan, birer erkek mücevheri olan aksesuarlar değil midir?
Dıngırtı da denilen, ilgilenenin de zaman zaman kaale alınmadığı, topu topu 7, bilemedin ince do ile 8 nota ile türlü kombinasyonların sergilendiği, hüznümüzü, coşkumuzu, libido ve destrudomuzu ifade eden, meyandayken alınıp, oktava göre gezdirilip gezdirilip, tekrar karar perdesine tesliminin, bilenlerin takdirlerine mazhar olduğu ve zaman zaman da gırtlağımıza yumruk gibi oturan o tatlı musıkimiz değil midir?
Tespih denilen, her türlü değerli taştan da yapılabilen, kimi el soğutan, kimi çakırdayan, kimi çektikçe sararan, kimi misk-i amber rayihasını, özlemiş burunların beğenisine sunan, 33, 99 ve 500 lük sayılarıyla konuşmadan iletişime geçip kendi anlamlarını bize ifade edebilen aksesuarlarımız değil midir?
Kalem, sadece yazan değil, statünün de göstergesi, barışlar imzalayan, hayatları birleştiren,idama götürürken kırılıp, mutlu günlerde hediye edilen o incelik ürünü güzellikler değil midir?
Çakmak, sadece tütünü ateşleyen değil, kimilerine göre taşınması sünnet, her an lazım olabilecek olan, kullanmasanız dahi doğru yerde çıkardığınızda, güzel bir çift gözün, tüm sıcaklığıyla müteşekkir kalacağı, doğada sizi ısıtıp doyuracak ateşin marş motoru olan, ateşli aksesuar değil midir?
Resim, resim,resim. Sanatın ifade şekli, anlamayanın dahi saygısına mazhar olan, insanı insan yapan değerlerden biri, güzelliklerin sadece olduğu yer ve zamanlarda kalmasına engel olup bizlere ve günümüze taşıyan ve estetiğin sihirli parmaklarıyla ruhumuza dokunuşu değil midir?

Evet dostlar, basit görünen şeyleri, bu anlattığım şekillerde değerlendirebilen kişilerin yeri bu forum. Ondan dolayıdır ki burası, bu kadar kıymetli ve heyecan vericidir anlayabilenlerin gözünde. Saatten anlayan insan, incedir, konuşması naif, dokunuşu nazik, iletişimi anlayışlı, ben dilinden uzak, emeği değerlendirebilen, göz nuruna saygılı ve dost sıcaklığında olması da bana göre bu yüzdendir diye düşünüyorum, yanılıyor muyum, ne dersiniz?

parebellum ilgiyle takip ediyoruz..

aaltindeger demiş ki:

parebellum ilgiyle takip ediyoruz..

Valla arkadaşlar, kebabın 50 ye yakın çeşidinin yapıldığı Gaziantep'ten, bir dostumun bunu yazması, beni çok çok sevindirdi, gurur duydum. Çok teşekkür ediyorum dostum. Basit ve lezzetli tatları aktarmaya çalışıyorum işte bildiğimce, gerisi, sizlerin güzel bakışlarıdır. Saygılarımla...

İşte geldim arkadaşlar, kusura bakmayın, sayın mustafasuren de merak etmiş sağolsun. Arkadaşlar, şimdi burada anlatıp da sizleri sıkmak istemediğim uzun bir meseleden dolayı, internet erişimim, şu ara sadece işyerinden ve mesai saatleri dahilinde mümkün olabiliyor. O yüzden her zaman cevap verip katılamıyorum. Şimdi yazayım dedim. Nerde kalmıştık?
Devamlı tavuk dedik,ciğer dedik, biraz da balığa mı takılsak artık? Efendiiiim, tarifimize başlamadan önce hemen yazayım, sonra unutuyorum. Eti şaraba, soğan suyuna yada sirkeye, ciğeri rakıya, balığı da biraya yatırıp öyle pişireceğiz. Böylece, etimiz daha baygın ve yumuşak, ciğerimiz daha kokusuz ve pişmiş, balığımız da dışı kıtır kıtır, içi de sulu ve löp löp oluyor. Kırmızı olsun beyaz olsun, marinesiz bir et, yanında çay ve kaşar olmayan simite benzer. Yersiniz ama yavan olur işte. Dur öğlene çıkıp bir simit alayım bari. Isırınca kıtırrr edip susamı ağzı dolduran cinsten şöyle. Dur yahu ben ne diyorum. Zaten watcher'ın gözünde tütüyor Türkiye. Yok yok almayacağım simit mimit.
Tarife gelelim, öncelikle hamsi gibi yada barbun gibi kendine has keskin ve özel bir tadı olmayan bir balık alıyorsunuz. Özellikle sazan yada alabalık gibi mesela. Bunların çok büyüyüp de çamurlu toprak tadı ve kokusu almamış 1-2 kg lık bir tanesini alıp filetosunu çıkarıyorsunuz. Kılçıklarını özenle temizleyip, önce biraz birada bekletip, sonra da mısır unu, çırpılmış yumurta ve baharat karışımından oluşan kaplama malzememize batırıyoruz. Sonra da iyice kızmış bol miktardaki yağa at çek yapıyoruz.Kurutmamak esas bu durumda. Yanına patates kızartabilirsiniz. Hani şu ingilizlerin, milli yemek diye anlattıkları, fish and chips hesabı.
İkinci bir tarifimiz de şöyle. Yine az tadı olan büyük bir balığın filetosunu çıkarıp, içine sarımsak atılıp yanmadan alınmış, kızgın sıvı yağa yatırıyorsunuz. Pişmesine yakın, kenardan yavaşça beyaz şarap ekliyorsunuz. Şarabı çekmesini müteakip spatulayla alıp tabağa yerleştiriyorsunuz. Yanına da pesto sos eklerseniz güzel oluyor. O da şöyle ki. Bazıları fesleğen ile yapıyor, ben bütün yeşillikleri dolduruyorum. Öncelikle elinizle kopardığınız yeşillikleri, blender yardımıyla parçalarken içine, zeytinyağı, sarımsak ve fıstık da ekliyorsunuz. Yeşil bir ketçap kıvamındayken alıp süslemesini yapıyorsunuz. Afiyet olsun.

Şimdi de tuzda levrek diyelim. Biliyorum, bunu artık bilmeyen yok ama olur ya yapmak isteyen olabilir diye vereyim dedim. Levreğimizi alıp temizledikten sonra tercihen kırmızı soğandan jülyen doğradığımız halkaları, tranş limon dilimlerini ve zencefili karnına dolduruyoruz. Bir tarafta, 2-3 paket tuzu yada bulabilirsek kaya tuzunu alıp yumurta akıyla karıştırıyoruz. Buna eskiler horasan tekniği diyollaaa. O yapıların yıkılmamasının sebebi de budur ya. Oluşturduğumuz harcın yarısını bir tepsiye yayıp, üstüne bir sıra defne yaprağı dizerek, balığımızı oturtup, onun üstüne tekrar bir sıra defne yaprağı dizip, tuzun gerisiyle de üzerini kaplıyor ve bir tarafından hava deliği açıyoruz. 200 derecelik fırında 45 dk kadar pişirip alıyoruz. Kabuğu kalıp halinde kırıp çıkarıyoruz. Levreğin derisi defneye yapışıp çıkıyor. Bize de löppidik, peynir gibi balığın etini götürmek düşüyor. Gelin bunu da rakıyla değerlendirelim, ne dersiniz? Durun duruuuun hemen içmeyiiin.Bi dakika. Bir 75 cc lik aldınız ya.Kapağını açıp ağzına kadar temiz su ekliyorsunuz. Ağzına sıfır oldu mu? Tamam yakın şimdi, evet evet, çakmağı çakıp tutuşturun. Yarım saate yakın için için, mavi alevle yanacak o. Hatta biraz önce ellerinizin arasında çevirip ezerek yumuşattığınız sigaranızı da uzanıp şişenin ucundan yakın. Hafif loş ortamda seyredin o manzarayı. Müthiş zevktir o. (Arkadaş, sigarayı bırakalı 7 yıl oluyor, ben neler anlatıyorum) Neyse, alevin bitmesi, içindeki ispirtodan kurtulduğunuzu ve birazdan gül gibi bir rakıyı keyifle yudumlayacağınızı haber verecektir size. Deneyin mutlaka.

Hamsi köftesi. Alın temizlenmiş yaprak hamsileri. Kıyma zırhıyla yada karşılıklı konumlandırdığınız çift bıçakla iri diş kıyma haline getirip, içine sarımsak, kıyılmış maydanoz, mısır unu, yumurta,tuz ve karabiber ekleyip yoğurun. Soğanı arzuya göre koyabilirsiniz. Soğan, bu tip şeyleri sertleştirdiği için çok tercih etmiyorum. Biraz beklettikten sonra, Tekirdağ yada İnegöl köftesi formunda ( Hafiften parmak gibi ) kızgın yağda çeviriyorsunuz. Malzeme, çok sıkı olmazsa yumuşacık pişecektir. Hafif, kolay ve lezzetli bir besin olduğundan, özellikle , inatçı çocuk tayfasına yada balığa karşı önyargılı misafirlerinize, güzel (!) bir sürpriz olabilir. Yanına da soğan halkaları güzel gider. Yine iri iri doğradığımız kırmızı(daha lezzetlidir) soğan halkalarını, sodalı veya karbonatlı yumurta, mısır unu, tuz ve karabibere batırıp, fritözde cossslatın şöyle bir. Afiyetler olsun efendim.

Balık neslini, çorbayla kapatmak istiyorum arkadaşlar. Bu çorbada, isterseniz mevsimindeki yağlı balıkları, isterseniz de somon konservesini kullanabilirsiniz. Önce tencerenin dibinde sıvı yağda (ben tereyağ tercih ederim) soğanları öldürüyoruz.(Bu da ne demekse arkadaş, ben hiç vefat eden yada pembeleşen soğanla tanışmadım şimdiye kadar). Üzerine çok olmamak kaydıyla havuç rendeliyoruz. Pişmiş yada bir tarafta ayrıca pişirdiğimiz mısır tanelerini ve balık parçalarımızı da ilave ediyoruz. Bunu fazla mama kıvamına getirmeden pişirip, bir kaşık yoğurt ve kendi el ayarınızla belirleyeceğiniz miktarda sütle açıyoruz. Çorba görüntüsünü alır almaz üzerine de kırmızı yağ yakıyoruz. (Pul biber ve naneyle kızdırılmış tereyağı). Burada dikkat edeceğimiz bir nokta var. İçine koyduğumuz mısır, havuç, süt ve soğanın hepsi yapı gereği şeker ihtiva ettiklerinden miktar konusunda abarmamamız gerekiyor.Yoksa balığın tadını geçip tatlı bir şey olur, tavsiye etmem. İkinci yapışınızda ayar tutar, merak etmeyin dostlar. Ocaktan indirip maydanoz kıyıp atın üzerine. Afiyet olsun.

Kardeşim, arslan burcuyuz ya. Etten başka bir tarif veresimiz gelmiyor. Ama biraz da sebze diyelim bakalım. Sarımsaklı kızgın sıvı yağda çevirdiğiniz kabak, patlıcan, biber, arpacık soğan ve chery domatesi biraz da ev salçasıyla (biber ve domates karışık olsun) renklendirip, içine farkettirmeden birkaç kuşbaşı et tanesi kadar kuyruk yağı atın.Bunu sonradan çıkaracaksınız (Ziyan etmeyin arkadaş, çıkarılır mı o güzelim tat). Bu karışımı ısıtılmış küçük güveç kaplarına alıp fırınlayın.Çıkmasına 5 dakika kala rendelenmiş tel peyniri üzerine serpiştirin ve fırını kapatın. İşte size vejeteryan kebabı. ( Kuyruk yağını çıkarmayın, inat olsun ağzının tadını bilmeyenlere). Afiyet olsun.

Çorba dedim de arkadaşlar, şöööyle güzel, sıccak bir işkembe çorbası ne güzel giderdi değil mi?...... Değil, niye değil? Birincisi herkes sevmiyor, ikincisi de içtikten sonra, ense kökünüzden tepenize doğru bir zonklama, bütün hevesinizi kaçırıyor tabi. Durun şimdi, parabellum hoca derdinize dermanı getiriyor önünüze. Neymiş efendim, pırasa çorbasıymış. Arkadaşlar, bu hem kolesterolsüz hem de aynı tadı ihtiva ediyor inanın. Nasıl yapacağız?
Tencerenin dibinde biraz sıvı yağda bir kaşık unu kavurun. Üzerine ince doğradığınız pırasayı katıp kavruluncaya kadar pişirin. İstediğiniz baharatı ekleyin. Sonra da suyla açın onu. İyice çorba kıvamına gelmeden önce pırasalar hallolmuş olsun. Sonra da blender ile çekerek inceltin. Hafif koyu kıvamda olan çorbamızı, azar azar eklediğiniz yarım çay bardağı süt ile son şekline getirin. Üzerine, kırmızı yağ ekleyip servis ederken, aynen işkembede olduğu gibi yanına malum ikiliyi de koyun ki, millet sirke sarımsak tekmil, işkembe içtiğini düşünürken, sağlığı da kaybetmesin. Nasıl?

Hmmm iskembe corbasini cok severim, ozellikle kirecte temizlenmemis elde temizlenmis olmasi sartiyla, boylece tadini daha cok veriyor...
Beuurrkk dediginizi duyar gibiyim

Iki aylik kisa donem askerlik yaptigimda her pazar sabahi iskembe corbasi cikardi, 150 kisilik kogus benim gibi birkac kisi disinda kacardi, bizler de kalan birkac kisi onumuze her birimiz birer kazan ceker, kepce ile bir haftalik iskembemizi icerdik.
Tadi hala damagimdadir

Hele de tuzlama olacak ki tadından yenmez değil mi? Şöyle peynir gibi, temizlenmiş, bembeyaz etli cinsinden. Olsa da içsek şimdi.

Maşallah arkadaşlar, bir katılım bir katılım, sormayın gitsin yaw. 527 görüntülemede bu kadar yorum az değil mi? Ne o, herkes oruçlu mu, yoksa zevkten sekiz oldunuz da mı sesiniz çıkmıyor, hayırdır? Yönlendirin biraz bu dostunuzu. Ne tarifler verelim mesela? Ben kolay yapılsın diye basitten gidiyorum ama isterseniz, hünkarbeğendiden,musakkaya, fırın yemeklerinden yanıklı çıtır kadayıfa doğru bir yelpazeyi de indirebilirim önünüze. Hadi bekliyorum arkadaşlar, yorumları ve istekleri alalım buradan.

Arkadaşlar, malum mangal zamanı geliyor. Ben de şu lav taşlı mangallara takmış durumdayım. Avcı usulü, gerçek piknik ateşinin yerini tutmayacağı belli, fakat bazen kısıtlı ortamlarda mangal yapmak istediğinizde, dumansız bir sıcaklık vermesi bakımından gerekli olabiliyor. Ne dersiniz? Bilgisi ve konuya ilişkin tecrübesi olan arkadaşlar, bir yorum verirlerse zamanı geçmeden çalışmalara başlayabilir ve şiş, adana, ciğer ve diğer bilumum tahifetül ızgarayı, kemal-i afiyetle gömeriz diyorum. Saygılarımla..

bi yakınım anlatmıştı. pikniğe gittiğinde adam arabasından mermer taşını çıkarmış. altına ateşi yakmış üstünde etlerini tavuklarını güzelce kızartmış . daha sonra mermeri yıkayıp arabasına koymuş. lezzetinin nasıl olduğunu bilmiyorum ama çok temiz bi çalışma olduğuna eminim.

Belki de mermer yerine granit kullanmıştır dostum, çünki patlama riski var. Bu Japon tarzı bir pişirme şekli zaten. Watcher, mermer mukavemeti konusunda bize danışmanlık yapacaktır fakat bildiğim kadarıyla, granit , en sert taştır. Bir de taş olarak, Corendon madeni var ama ısıl işlemlerle arası nasıl bilemiyorum. O yine granit olabilir diyorum dostum. Ama herşeye rağmen , güzel bir teknik diyebiliriz, en azından sıra dışı.

doğru granit de olabilir ama öyle bir anlattıki etlerin çok lezzetli göründüğünden falan bahsetti.

Granit'tir
Ben burada atolyemde zaman zaman restoranlar icin siparis uzeri yapiyorum.
Adamlar 20x20 veya 30x30 cm ebatlarinda yaptiriyorlar, graniti iyice ateste isitip yine bir isitici uzerinde masaya servis yapiyorlar.
Masada ortaya konan cig et, balik, sebze turunden herseyi uzerinde kendiniz pisirip yiyorsunuz.
mermer organik kimyasala sahip oldugu icin patlama ya da catlama ihtimali yuksek ama granit volkanik oldugu icin ateste hic sorunu olmaz.
Ama ben bu pisirme yontemini pek tutmuyorum, izgaradaki gibi asla olmuyor.

Kömürün isi olmazsa olmaz

Arkadaşlar, aslında benim kafamda böyle bir plan var epeyden beri.Yeri ve zamanı gelmişken paylaşayım. Büyük, bahçe işi bir mangal düşünüyorum. Hem çok sayıda misafiri, aynı anda doyuracak hem de gerekirsek üzerinde kuzu bile döndürülebilecek. Ateşin sıcaklığından, hem üzerine içeceğiniz çayın demlenmesinde hem de el ve bulaşık yıkanmasında da istifade edilebilecek. Üstten ışıklı ve alttan fanlı olup, üfleme işini ortadan kaldıracak. Alt katında pişenler ve közlemelik malzeme muhafaza edilebilecek. Bunun için bir kaç çizim yaptım. Hatta bu mangalı, kullanılmamış çöp bidonlarından imal etmeyi bile düşündüm. Düşünsenize ne kadar işlevsel ve güzel bir pişirme aracı olur.
Gazlı ve lav taşlılara biraz soğuk bakıyorum ben de. Doğalından ve basitinden yanayım her zaman. Ama şehir ortamında her yerde ateş yakma imkanı olmadığından insan mecbur kalıyor. Tadıyla yiyemedikten sonra da yememek daha iyi ya, o da başka bir tartışma mevzuu.

Mete abi en kısa zamandsa granit olayını denyeceğim. sağol.
sevgili parabellum bahçe işi mangal için yaptığın zaman mutlaka resmini görmek isterim .
bu arada harbi zevkli adamlarız ya......

Ne severim şu atasözünü:

Ehl-i keyfe keyif getirir kahvenin kaynaması,.......... neyse tamamlamayalım.

Evet dostum, şu hayatta, ne zaman yaşayıp, ne zaman göçüp gideceğimiz belli mi ki? O halde, ne yapıyormuşuuuuuz? Hayattan kam alıyormuşuz. Ben böyle bir düstur edindim kendime. Ara sıra yaptığımız kendimizi şımartma kabilinden hovardalıkların, kime ne zararı var? Bence hayat, nefes aldığımız değil, gülerek, zevk alarak ve önünden aceleyle seyirten bezgin bir kediyle bile şakalaşmak isteyeceğiniz kadar, keyifli olduğunuz anların toplamıdır a dostlar. Ben gidip de, açık havada, sırtımı yeşilliklere verip, denizi seyrederken, yaktığım orman ateşinde yaptığım ve yağları cısırdayarak köpüren ızgaram olmadan, ne anlamışııım hayattan değil mi? Sabırla demlenmiş Vezirköprü semaver çayının yada mangalın külünde yaldır yaldır yanan bakır cezvede, yaptığım sakızlı kahvem olmadan, keyif mi olur? Akşam üstü sulanmış çimen kokan bahçede, ipinizin kuşağınıza denk inchlikte olduğu ve sonunun " Şefim, ne diyormuş Nabi, ademe lazım olan rahattır, ko desinler bihimmettir " sözüyle bittiği sohbetler, ne rahatlatır adamı. Bak yine özendim şimdi görüyor musunuz?

Arkadaşlar buradaki yazımı, bu bölüme uymadığını düşündüğüm için, yeni bir başlığa aktardım. Yorumlarınızı oradan bekliyorum artık, saygılarımla...

parabellum p08 demiş ki:

Ne severim şu atasözünü:

Ehl-i keyfe keyif getirir kahvenin kaynaması,.......... neyse tamamlamayalım.

Evet dostum, şu hayatta, ne zaman yaşayıp, ne zaman göçüp gideceğimiz belli mi ki? O halde, ne yapıyormuşuuuuuz? Hayattan kam alıyormuşuz. Ben böyle bir düstur edindim kendime. Ara sıra yaptığımız kendimizi şımartma kabilinden hovardalıkların, kime ne zararı var? Bence hayat, nefes aldığımız değil, gülerek, zevk alarak ve önünden aceleyle seyirten bezgin bir kediyle bile şakalaşmak isteyeceğiniz kadar, keyifli olduğunuz anların toplamıdır a dostlar. Ben gidip de, açık havada, sırtımı yeşilliklere verip, denizi seyrederken, yaktığım orman ateşinde yaptığım ve yağları cısırdayarak köpüren ızgaram olmadan, ne anlamışııım hayattan değil mi? Sabırla demlenmiş Vezirköprü semaver çayının yada mangalın külünde yaldır yaldır yanan bakır cezvede, yaptığım sakızlı kahvem olmadan, keyif mi olur? Akşam üstü sulanmış çimen kokan bahçede, ipinizin kuşağınıza denk inchlikte olduğu ve sonunun " Şefim, ne diyormuş Nabi, ademe lazım olan rahattır, ko desinler bihimmettir " sözüyle bittiği sohbetler, ne rahatlatır adamı. Bak yine özendim şimdi görüyor musunuz?

Şimdi stresli iş ortamın da ilaç gibi geldi yazdıklarınız, Parabellum p08. Teşekkürler.

Hiiç streslenmeyin dostum. Hayat mutlu çelişkilerle, mutluluklarımız uçlarında takılı küçük taşlarla, üzüntü ve kaygılarımız uçlarında görünen çıkışlarıyla ve mezarlıklar da yerleri doldurulamayacağı düşünülen insanlarla dolu. Herşey bizim kontrolümüzde gelişmiyor. Bir söz vardır bilir misiniz? " Tanrıyı güldürmek istersen, ona planlarından bahset " Rahat olun.Sevdiğiniz işlere biraz daha zaman ayırın. Sağlık köşesinde kasal gevşeme egzersizi verdim. Yapın bakın nasıl dinginleşeceksiniz. Kahve içerken yada demli bir bardak çayı yudumlarken, aklınızda sadece aldığınız zevk olsun. Kurban etmeyin bu güzel anları, yaşamın gailesine. Hatırlatmak istemezdim ama, kısa bir süre önce yaşadığınız trafik kazasını düşünün. Çoluğunuz çocuğunuz ve siz, hala hayatta ve sevdiklerinizin yanınızdasınız. Bu bile gülümseyip kendinizi şanslı hissetmenize yeter değil mi? İyi ki varsınız ve tanıştık. Bakın insani ilişkiler tamamiyle frekans meselesidir.Tutacak ki anlaşacaksınız. Merak etmeyin sıkıldıkça bunaldıkça yazın siz, Parabellum çözer.Görüşmek dileğiyle, saygılar.

Tamamen haklısınız. İnsan elinde olmadan günlük işlere ve kaygılara kendini kaptırıyor ve hayatı ıskalıyor. Aslında mutlu olabilmek için o kadar çok şey varki hayatta ama tabi ki bunları görebilmek lazım. Açıkcası bu forum beni bir şekilde mutlu ediyor burada günlük hayatın stresinden sıyrılıyorum, hoşca vakit geçiriyorum. Sizin gibi değerli insanlarla tanışıyor, ilgi duyduğum alanlar da yeni yeni şeyler öğreniyorum. Bence tüm bunlar çok önemli şeyler. Gerçi konu başlığıyla pek ilgisi olmayan bir sohbet oldu ama fena da olmadı .Saygılar.

mustafasuren demiş ki:

Diyetisyene gitim. doktor 1900 kalorilik liste verdi. sanırım bir müddet lezzet duraklarına -iştahımı açtığından dolayı- uğrayamacağım. 83ten 75e inince görüşürüz

arkadaşlar bugün itibari ile 73 kiloyum
artık yol üstü lezzet duraklarına devam edebilriz. tabiiii kilo almadan. gerçi hedef 65 ama 10 kilo verince zamanla 7-8 kilo daha verebilirim diye düşünüyorum. nasıl verdin diyenlere cevabım:diyet listesine tam uyum ve günde 100 dakika spor. spor deyince spor salonunda 35 dakika eliptik bisiklet, 20 dakika bisiklet 20 dakika koşu bandı veya yine eliptik bisiklet devamında 150-200 mekik aleti-3 haftadır spor gidiyorum-.
. haftada beş gün yorucu oluyordu. akşamları nete giremediğimden dolayı forumuda biraz ihmal etmiştim. ama bundan sonra biraz daha vaktim olur diye düşünüyorum.

Hayırlı olsun mustafasuren kardeşim, senin adına sevindim.Aman bu kiloyu muhafaza et, çok zor oluyor kendimden biliyorum. Acaba diyorum, bolu etli ekmeğin, Nalçacı'nın yada Cemo'nun oraya birer nöbetçi mi diksek? Malum tehlikeli yerler oralar, yada Tokat'taki cami altı ızgaracısına mı tembihlesek, bilemedim şimdi

Zaten bizim buraların da pek tadı kalmadı sen gideli. Arkadaşlar da pek uğramaz oldular, bu bölüme, nedendir acep? Bakayım biraz daha devam edeyim ne olacak?
Efendim, bugün biraz marine soslardan bahsedesim geldi. Özellikle bir gün sonra yapacağınız et ve tavuklar için, sos hazırlayıp, buna yatırmanız, her zaman tadı değiştirecektir. Özellikle eti çürütmeye ve yumuşatmaya yarayan şarap, sirke yada soğan kullanımı yerinde olacaktır. Av hayvanları, yetiştirme hayvanlar gibi beslenme tarzında olmadıkları için, doğal yaşam kokusu olacaktır ki bu da bir çok yemekseveri kendinden bezdirir. Bunun için pişirirken kesilmiş bir havuç ile ikiye ayrılmış bir soğanı da beraber atalım ki o çamurumsu tadı ve kokuyu alsın. Ondan sonraki yavaş pişirmede de defne yaprağı imdadımıza yetişecektir.
Özellikle kaslı yerlerden çıkarılan etlerin en az 24 saat öncesinden sosa yatırılarak dinlendirilmesi gerekir. Bu kaslarda, hayvanın yorgunluğundan mütevellit biriken laktik asitin, ağzımıza vereceği acı tadı da önlemiş olur. Ekleyeceğimiz şarap, soğan suyu yada sirke eti yumuşatır. Kekik tadlandırır.Kırmızı tatlı toz biber ise piştiğinde, dışında kırmızı bir kabukumsu hoş bir görüntü verir. Zeytinyağı pişme esnasındaki kurumayı önler. Bir çay kaşığı kadar atacağınız pekmez ise, etin çok yendiğinde vereceği sası tadı alır. Konu başlığı ciğer ise yatıracağınız sos sütten, balık ise biradan ibarettir. Ciğerimiz yumuşak ve sulu, balığımız ise dışı kıtır içi sulu sulu ve yumuşak olur ki efendim ağzınıza layık. Yapılacak sarımsak rendesi ete daha yemeğimsi ve ehli bir tad verir, tercihe göredir. Başka baharatlar da tercihe göre eklenebilir.Özellikle kafkas kökenli baharatları şahsen önerebilirim, kinzi gibi. Hint körisi de hafif sarartmakla beraber, sarımsaklı bir tad verir yemeklerimize. Etin pişmesine yakın ekleyeceğimiz tuz ise, sertleşmeyi önleyip daha enfes bir ziyafete olanak verir.
Efendim bir de unutulmaması gereken bir eklentimiz de biberiyedir. Hani şu şampuan şişelerinin arkasında Rosemary deyü geçen. Aslında bu biberiye, ismi pek afilli olmakla beraber, bir çok park bahçe ve AVM önlerinde karşımıza çıkarak, " Ben buradayım, bir tutam al da eve götür " diye bağıran bir bitkimizdir. Yalnız, doktorlarımızın da bildiği gibi, fazla alımı hipertansiyon ve taşikardi gibi şikayetlere neden olacaktır ki, bu yüzden sadece soslandırma ve pişirme sırasında ve dal şeklinde bulunup daha sonra görevini tamamladığı için atılması gerekir. Sonra " Vay parabellum hoca bizi hasta etti, söylemediydi" falan demeyin

Evet arkadaşlar, sos demek, tadın yarısı demektir. Izgara yapacaksanız, özellikle jülyen soğan parçalarını etten uzaklaştırın ki yanıp da ızgaramızı karartmasın. Ondan sonra da eti koyar koymaz, ilk dakikalarda devamlı ters yüz edin ki dışı kabuk oluşturup suyunu ve tadını içinde muhafaza etsin. Zinhar çatalla bastırmaya kalkmayın. Bu hareket, tozu halının altına süpüren ev kadınının yada ruj sürerken dişini boyayan ergen kızın pasaklılığı kadar affedilmez bir hatadır. ( Kardeşim benim de yaşlılığım çekilmez olacak gibi görünüyor ya, hanım haklı galiba, neyse, sizden laf çıkmaz ) ( Çıkmaz değil mi? )

Ne diyorduk, ondan sonra da veeerdim.... yok o başka muhabbetti galiba, dur bulacam.
Hah! tamam, eti bastırmayın ki suyunu bırakmasın. Kendi halinde pişsin yavrucak. Ondan sonra da ızgaradan alıp en az 2-3 dk dinlendirip öyle koyun tabağa. Yerken de beni anarsınız. Ama iyi pişmemişse yada yanıksa, anmayın olur mu arkadaşlar. Gelip kontrol edecem bak ona göre

Afiyet olsun efendim, saygılarımla...

parabellum kardeşim sağolasın eksik olma. inan ban bugün bende kendi kendime ya şimdi iyide tatilde konya'ya gidince ne yapacağım diyordum. dediğin gibi kontrollü gitmem lazım. geri o kiloları almak istemiyorum. her şeyden yiyeceim ama abartmadan. ayrıca senin yemek tariflerin süper üstad. verdiğin püf nokatalarıda süper. bu hafta sonu bir tanesini denemeyi düşünüyorum .
elinize sağlık saygılarımla

Oooh oh afiyet olsun dostum, korkma etten zarar gelmez, kilo da yapmaz. Sen hiç şişman arslan gördün mü? Yeter ki yanında bol yeşillik tüket. Ekmeksiz olur mu? Olmaz ama hiç değilse ekmek yerine lavaşla yada İtalyanlar'ın tortilla dedikleri, bildiğimiz ince lavaşla götür ki karbonhidrata yüklenmiş olmayasın. Nasıl yapacaksın bilmiyorum ama, etlerini marineye bugünden yatırıp, pişirirken de hızlı çevirirsen ve tuzunu da en son atarsan, mis gibi ızgara keyfine varman garanti olmuş olur. En son ızgaradan almana yakın, yumurta fırçasıyla, suyla açılmış kekikli biber salçasını da etlerin üzerine sürersen, hem tuz kullanmana gerek kalmaz hem de etler kızarıp adamın yüzüne güler hale gelir. Yanına bir baş sarımsağı ucunu açarak bırak.Izgara tamamlandığında o da krema gibi olur zaten. Alıp vöcüürt diye sıkar afiyetle yersin kardeşim. Yanına içeceğin ayranı da, bu sefer soda ile yap bakalım eğer beğenirsen devamlı öyle takılırsın. Afiyet şeker olsun, bal olsun yağ olmasın diyorum, saygılarımla...

Etten zarar gelmez dedin ya.çok haklısın. tabiii kararında yiyince zarar gelmiyor. aklıma daha önce okuduğum çok ilignç bi yazı geldi.hatta bulursam ekleyeyim yazıyı ...
spor salonundakiler protein takviyesi falan alıyorlardı. kilo aldırıcılar, verdiricler, kas yapanlar, yağ yakıcılar vb..
bende kilo vermek için gittiğimi duyunca hocam sanada yağ yakıcı verelim dediler. bende bu tür ilaçları tasvip etmediğimi söyledimm. kabul etmedim.tabii ilacın ismini aklımda tutup eve geldim nette inceledim.
l carnitine diye bir ilaç. zaten adıyla da anılan bir içerik. ve bu yağ yakıcı madde olan l carnitine tabiatta en çok nerde olduğunu duyunca şok oldum . kuzu etinde evet evet kuzu etinde . dedim ki Allahım büyüksün..